Objawy zespołu Sjögrena

Choroba ludzi, którzy nie płaczą

Przyczyny powstawania choroby nie są znane. Wiadomo natomiast, że jest to wynikiem błędu w wytwarzaniu przeciwciał przez organizm. Źle skierowane przeciwciała atakują elementy własnych komórek, co powoduje uszkodzenie gruczołów ślinowych i łzowych. Oczywiście skutkiem tych działań jest brak produkcji łez oraz śliny, co jest jednym z typowych objawów tej choroby. Zarówno kobiety jak i mężczyźni mogą stać się ofiarą tej choroby, najczęściej ci po 50 roku życia. Choroba może być trudna do rozpoznania. Podobne objawy mają również takie choroby jak wirusowe zapalenie wątroby typu C, wirus HIV czy na przykład chłoniaki. Czasem, może być spowodowana również niewłaściwym przyjmowaniem leków lub alergią na ich działanie. Dlatego bardzo ważne są konsultacje z lekarzem.

Pierwsze objawy Zespołu Sjögrena

Pierwszymi odczuwalnymi objawami i możliwymi do zdiagnozowania choroby są odczucia nietypowej wrażliwości oczu. Chorzy, mogą odczuwać nadwrażliwość między innymi na wiatr, światło czy inne zjawiska. Może pojawić się również uczucie dyskomfortu oraz pieczenie oczu. Nie należy mylić tego ostatniego objawu z suchością, ponieważ długotrwałe oglądanie telewizji czy praca przy komputerze, może również powodować podobne odczucia szczypania lub pieczenia oczu. Bardzo często, pojawia się również uczucie obecności piasku pod powiekami. Po takich doznaniu takich dolegliwości należy udać się do specjalisty. Wykonywane są tam specjalne badania, między innymi popularny test Shirmera. Test ten, polega na wymierzeniu długości nasączonego łzami paska bibułki, który umieszczony jest w kąciku oka.

Powiększone ślinianki a zespół Sjögrena

Inną cechą charakterystyczną zespołu Sjögrena, są powiększone ślinianki. U ponad połowy pacjentów dochodzi do powiększenia ślinianek w całym przebiegu choroby. Najczęściej są to ślinianki przyuszne oraz gruczoły ślinowe podżuchwowe. U niektórych osób jest to okresowa zmiana w pewnym stadium choroby, która po pojawieniu się, ustępuje systematycznie i samoistnie. U innych może być to zmiana, która ciągnąć się będzie przez cały etap choroby. Najłatwiejsza do wykrycia i wyleczenia jest zmiana ślinianek przyusznych. Wiele z tych zmian, może powodować trudności w przeżuwaniu pokarmów. Niejednokrotnie, utrudnia również mówienie. W tym przypadku, badaniem którym można stwierdzić niedobór śliny jest test Saxona. Test polega na żuciu przez chorego, specjalnego jałowego kompresu gazy, dzięki któremu sprawdza się stopień w jakim został on nasiąknięty śliną.

Objawy dotyczą całego organizmu

Zespół Sjögrena to choroba autoimmunologiczna, która atakuje nie tylko oczy i ślinianki, ale cały organizm. Bardzo często mylona może być z innymi chorobami, takimi jak wirus HIV lub wirusowe zapalenie wątroby typu C. Proces zapalny toczy się w całym organizmie i tak samo mogą zostać odczuwane objawy, do których należą między innymi:

• osłabienie,
• przemęczenie,
• trudności z zasypianiem,
• utrata apetytu,
• w niektórych przypadkach może dojść do powiększenia węzłów chłonnych,
• czasem może dojść również do depresji,
• marznięcie i sinienie palców rąk,
• uszkodzenie płuc, nerek, trzustki,
• rzadko występuje również suchość pochwy u kobiet.

Leczenie zespołu Sjögrena

Choroba przebiega bardzo różnorodnie. Jest z rodzaju chorób autoimmunologicznych, więc atakuje ona cały organizm. Niektórzy mogą przebyć chorobę w sposób łagodny, a inni mogą doświadczać nasilonych objawień pogrubionych ślinianek czy suchości oczu.

W leczeniu nie istnieje skuteczny sposób, który całkowicie jest w stanie wyleczyć pacjenta. Najczęściej podawane są antybiotyki, których zadaniem jest złagodzenie objawów. Bardzo często stosowane są również "sztuczne łzy" i "sztuczna ślina", których zadaniem jest zastąpienie braku oryginalnych substancji, które nie są produkowane przez organizm człowieka. Pomagają one zmniejszyć dolegliwości. Zwłaszcza oczu, które narażone są na największą ilość pracy w ciągu dnia.

Autor: Tomasz Tybor

Zobacz również opis choroby: Zespół Sjögrena