Objawy zespołu Tersona

Charakter choroby

Zespół Tersona został po raz pierwszy opisany przez francuskiego okulistę Alberta Tersona na początku 1900. Chorobę tę zdefiniował jako śródgałkowy krwotok związany z ostrym wylewem śródczaszkowym. Przejawia się to obecnością w ciele szklistym krwotoków.

Wylew wewnątrzgałkowy jest zauważalny u około 20% chorych z ostrym krwawieniem wewnątrzczaszkowym. Znaczący krwotok do ciała szklistego występuje w większym odsetku u tych pacjentów. Może się ono składać z podsiatkówkowego i głębokiego wylewu, ale także mogą znajdować się powierzchowniej warstwie oka.

Objawy zespołu Tersona

Przede wszystkim symptomy dotyczą obniżenia ostrości wzroku. Wiele zależy od tego gdzie jest umiejscowione krwawienie oraz jak bardzo jest rozległe. Dlatego też można wyróżnić trzy rodzaje konsekwencji krwotoku, które zarazem są objawem zespołu Tersona.

Może wystąpić całkowita ślepota - w sytuacji masywnych obustronnych krwawień do ciała szklistego. Jednakże nie muszą wystąpić aż tak znaczne uszkodzenia. Często dochodzi do obniżenia ostrości wzroku – jest to zauważalne w krwotokach mniejszych i umiejscowionych centralnie, w okolicy plamki. A także zauważa się niedużą utratę widzenia, przede wszystkim w przypadku zmian występujących na obwodzie siatkówki.

Symptomy kliniczne

Nie każdy pacjent jest w stanie zauważyć w swoim organizmie te zmiany – szczególnie jeżeli jego stan jest ciężki lub brak mu przytomności. Wtedy to przede wszystkim dokonuje się sprawdzenia w badaniach okulistycznych. Dlatego też w niektórych przypadkach dopiero specjalista, który przeprowadza analizę z wziernikowaniem dna oka a zarazem przy szerokiej źrenicy, jest w stanie stwierdzić wystąpienie tej choroby.

W szczególnych sytuacjach, kiedy i to nie pomaga można wykorzystać ultrasonograf w celu wykonania badania gałek ocznych lub też poprzez badanie tomograficzne głowy – najczęściej podczas rutynowej analizy urazu czaszki.

Istnieje duże prawdopodobieństwo, że małe zmiany krwotoczne ulegną samoistnemu wchłonieniu. W przypadku wylewów większych,  zwłaszcza u osób młodych, które mają prawidłową strukturę ciała szklistego i gdzie nie występują tendencje do rozpraszania się, wylewy znikają bardzo długo i niezbyt dobrze.

Krwotoki te stwarzają także większą możliwość powikłań, występujących w późnych postaciach: tworzą się błony proliferacyjnych, dochodzi do trakcyjnego odwarstwienia oraz otworów siatkówki, całkowitego lub częściowego tylnego odłączenia ciała szklistego, a nawet jaskry wtórnej czy hemosyderozy gałki ocznej.

Oczy to bardzo wrażliwy narząd. Dlatego też należy się im szczególna uwaga w sytuacjach kiedy występują choroby, drobne wylewy itp. Kiedy zauważamy, że nasza ostrość widzenia nie jest taka, jak poprzednio, powinniśmy się udać do lekarza w celu konsultacji.

Autor:

Urszula Walkiewicz

Zobacz również opis choroby: Zespół Tersona